Η ύπαρξη πληθώρας διαθέσιμων εναλλακτικών επεμβατικών/χειρουργικών επιλογών για την αντιμετώπιση της αιμορροϊδοπάθειας υποδηλώνει σαφώς το ότι δηλαδή δεν υπάρχει η "τέλεια" μέθοδος, που να ενδείκνυται απολύτως σε όλους τους ασθενείς, ανεξαρτήτως ηλικίας, βαθμού αιμορροϊδοπάθειας, συνυπαρχουσών παθήσεων και άλλων χαρακτηριστικών.

Αποτελεί ευθύνη του θεράποντος ιατρού να παραθέσει τα δεδομένα και τις αντίστοιχες παραμέτρους στον ασθενή, προκειμένου να επιλεγεί η βέλτιστη προσέγγιση κατά περίπτωση. Με αυτά ως δεδομένα, από πρακτικής απόψεως, μπορούμε να πούμε πως σήμερα έχουν επικρατήσει και εφαρμόζονται συνηθέστερα οι κάτωθι μέθοδοι:

• Ανοικτή αιμορροϊδεκτομή (Επέμβαση κατά Milligan-Morgan ή κατά Ferguson): Είναι η συχνότερα εφαρμοζόμενη και η αποτελεσματικότερη μέθοδος για εξωτερικές και εσωτερικές αιμορροΐδες 3ου και 4ου βαθμού. Περιλαμβάνει την πλήρη αφαίρεση των αιμορροϊδικών φλεβών με απολίνωση στη βάση τους. Συνήθως απαιτείται νοσηλεία μίας ημέρας. Είναι η πλέον αποτελεσματική και ριζική μέθοδος, είναι όμως και η περισσότερο τραυματική. Ως εκ τούτου χαρακτηρίζεται από πόνο και αιμορραγία που διαρκούν επί μακρόν, ενώ υπάρχει αυξημένη πιθανότητα επίσχεσης ούρων. Ουσιαστικά είναι η μέθοδος που έχει διαμορφώσει την άποψη στην κοινή γνώμη πως η χειρουργική αντιμετώπιση της αιμορροϊδοπάθειας είναι επώδυνη. Σπανιότερες απώτερες επιπλοκές είναι η ουλώδης στένωση του δακτυλίου και η ακράτεια. Από τεχνικής άποψης η διατομή των ιστών και η απολίνωση των αιμορροϊδικών φλεβών μπορεί να γίνει με λαβίδες και ράμματα (έτσι πρωτοπεριγράφηκε) ή με κάποιο από τα πιο σύγχρονα διαθέσιμα μέσα όπως:
  
  • διαθεμία
  • ψαλίδι υπερήχων
  • σύστημα θερμοπηξίας ιστών Ligasure
  • laser νεδυμίου ή διοξειδίου
  • ραδιοσυχνότητες (RF)

   

• Αιμορροϊδοπηξία με χρήση κυκλικού αυτόματου συρραπτικού (Επέμβαση κατά Longo): Η βασική αρχή της μεθόδου είναι η αφαίρεση ενός δακτυλίου βλεννογόνου και υποβλεννογόνιου χιτώνα του εντέρου, έτσι ώστε οι εσωτερικές αιμορροΐδες 2ου έως 4ου βαθμού να επανέλθουν στην αρχική τους θέση. Η αφαίρεση των αιμορροϊδικών όζων αν και επιθυμητή δεν αποτελεί αυτοσκοπό και γίνεται μόνο όταν αυτοί περιλαμβάνονται στην προς αφαίρεση περιοχή. Η μέθοδος απαιτεί εξαιρετική ακρίβεια ως προς την επιλογή της ζώνης που θα αφαιρεθεί, καθώς εάν αυτή είναι ψηλότερα από ότι πρέπει η μέθοδος αποτυγχάνει, ενώ εάν είναι χαμηλότερα ο μετεγχειρητικός πόνος είναι αβάσταχτος. Η επέμβαση μπορεί να πραγματοποιηθεί σε εξωτερική βάση και σε σύγκριση με την ανοικτή αιμορροϊδεκτομή πλεονεκτεί ως προς το μετεγχειρητικό πόνο όταν εφαρμόζεται σωστά, συνοδεύεται όμως από υψηλότερο ποσοστό υποτροπών. Ιδιαίτερα την προηγούμενη δεκαπεντετία η επέμβαση κατά Longo απέκτησε φανατικούς θιασώτες μεταξύ των χειρουργών, λόγω του αυτοματοποιημένου συστήματος στο οποίο βασίζεται. Η εσφαλμένη εφαρμογή της και οι σχετικά σπάνιες, αλλά σημαντικές επιπλοκές της, έχουν εμποδίζει την επικράτησή της σε σχέση με την ανοικτή μέθοδο, σε συνδυασμό πάντα με το αυξημένο κόστος κτήσης του σχετικού εξοπλισμού.

• Απολίνωση αιμορροϊδικών αρτηριών υπο ακουστική καθοδήγηση με υπερήχους: Η τεχνική αυτή έχει περίπου 20 χρόνια ζωής και σχεδιάστηκε κατά τέτοιον τρόπο ώστε να οδηγεί στη συρρίκνωση των αιμορροϊδικών όζων έμμεσα, ως αποτέλεσμα της μείωσης της παροχής αίματος από τις αιμορροϊδικές αρτηρίες, καθώς αυτές απολινώνονται (αποφράσσονται) με ραφές. Είναι γνωστή στην αγγλοσαξωνική ορολογία με τα ακρωνύμια HAL, HALO, THD και DGHAL. Επειδή οι αρτηρίες δεν είναι άμεσα ορατές, καθώς βρίσκονται κάτω από το βλεννογόνο του εντέρου, για τον εντοπισμό τους χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια της επέμβασης μία κεφαλή υπερήχων η οποία αναπαράγει ακουστικά τον αρτηριακό σφυγμό του κάθε αρτηριακού στελέχους. Η μέθοδος εφαρμόζεται σε εσωτερικές αιμορροΐδες 1ου και 2ου βαθμού, ενίοτε δε και σε επιλεγμένες περιπτώσεις 3ου και 4ου βαθμού, μόνη ή σε συνδυασμό με άλλες τεχνικές. Πραγματοποιείται σε εξωτερική βάση και είναι αναίμακτη και ανώδυνη, είναι όμως λιγότερο αποτελεσματική από την ανοικτή αιμορροϊδεκτομή.

• Θρόμβωση αιμορροϊδικών αρτηριών υπο ακουστική καθοδήγηση με υπερήχους (μέθοδος HeLP): Αποτελεί μία από τις νεότερες και πιο σύγχρονες μεθόδους και εφαρμόζεται την τελευταία δεκαετία. Αποτελεί την μετέξελιξη της υπό υπερήχους απολίνωσης των αιμορροϊδικών αρτηριών καθώς δεν τοποθετούνται ραφές, αλλά η απόφραξη των αιμορροϊδικών αρτηριών διενεργείται με laser, το οποίο δρα κάτω από το βλεννογόνο του εντέρου, εκεί δηλαδή που πορεύονται οι αιμορροϊδικές αρτηρίες.  Ο εντοπισμός της θέσης των αρτηριών γίνεται όπως και στην απολίνωση με τη χρήση υπερήχων, η σημαντική όμως διαφορά είναι η μη χρήση ραφών, γεγονός που μεταφράζεται σε υψηλότερη ακρίβεια και μικρότερη πιθανότητα μετεγχειρητικής αιμορραγίας. Η μέθοδος πραγματοποιείται σε εξωτερική βάση και είναι αναίμακτη και ανώδυνη. Από πλευράς αποτελεσματικότητας είναι σχεδόν παρόμοια με την ανοικτή αιμορροϊδεκτομή. Αν και θεωρητικά ενδείκνυται μόνο σε αιμορροΐδες 1ου, 2ου και σε επιλεγμένες περιπτώσεις 3ου βαθμού, έχει δοκιμαστεί και σε αιμορροϊδοπάθεια 4ου βαθμού ως μόνη θεραπεία ή σε συνδυασμό με άλλες μεθόδους, με θετικά αποτελέσματα. Ως νέα μέθοδος διατηρεί το πλεονέκτημα του αρχικού ενθουσιασμού που έχει προκαλέσει στην ιατρική κοινότητα αλλά και μεταξύ των ασθενών στους οποίους έχει εφαρμοσθεί, πρέπει όμως να σημειωθεί η μόλις δεκαετής διεθνής εμπειρία και αποτελέσματα, που είναι διαθέσιμα. Η HeLP προτιμάται από ασθενείς που δεν έχουν να διαθέσουν το χρόνο που απαιτείται για αποκατάσταση μετά από αιμορροϊδεκτομή και φοβούνται τον πόνο και την πιθανότητα αιμορραγίας. Αντίθετα, η HeLP αποφεύγεται από ασθενείς που απαιτούν άμεσο αποτέλεσμα, καθώς, όπως προαναφέρθηκε, τα αποτελέσματα στους αιμορροϊδικούς όζους είναι έμμεσα και απαιτούν χρόνο προτού οριστικοποιηθούν. Σημαντική παράμετρο επίσης αποτελεί και το αυξημένο κόστος του απαραίτητου εξοπλισμού της HeLP.

• Laser αιμορροϊδοπλαστική (μέθοδος LHP): Αποτελεί μία από τις νεότερες και πιο σύγχρονες μεθόδους και εμφανίστηκε όπως και η HeLP την τελευταία δεκαετία. Η μέθοδος αυτή όπως και η HeLP αποτελεί πλέον συνώνυμο της χρήσης laser στην αιμορροϊδική νόσο. Εκ παραδρομής αναφέρεται ακόμα και από χειρουργούς ως laser αιμορροϊδεκτομή, όρος που είναι προφανώς παραπλανητικός και δεν ισχύει καθώς ΔΕΝ πραγματοποιείται καμία μορφή εκτομής. Η ορολογία εδώ έχει σημασία καθώς δημιουργείται σύγχυση μεταξύ των ασθενών καθώς ο όρος παραπέμπει στην ανοικτή ή στην κλειστή αιμορροϊδεκτομή κατά την οποία χρησιμοποιείται laser για την εκτομή των ιστών, τεχνική που εφαρμόζεται από τη δεκαετία του 1980 και φυσικά δεν είναι ούτε αναίμακτη ούτε ανώδυνη, καθώς πρόκειται για κλασσική αιμορροϊδεκτομή. Η LHP αποτελεί σημαντική καινοτομία στην αντιμετώπιση αιμορροϊδοπάθειας 3ου βαθμού καθώς ο αιμορροϊδικός όζος ΔΕΝ αφαιρείται αλλά συρρικνώνεται στην πορεία του χρόνου (από 20 ημέρες έως και 2 μήνες περίπου μετά την επέμβαση). Η ρίκνωση αυτή έρχεται ως αποτέλεσμα της εφαρμογής του laser στο εσωτερικό του όζου, γεγονός που διαφοροποιεί πλήρως την τεχνική αυτή από όλες τις άλλες μεθόδους στις οποίες εφαρμόζεται ενέργεια laser επί ή πέριξ του όζου. Η μέθοδος πραγματοποιείται σε εξωτερική βάση και είναι αναίμακτη και ανώδυνη. Από πλευράς αποτελεσματικότητας έχει σχεδόν παρόμοια με αυτήν της ανοικτής αιμορροϊδεκτομής. Αν και θεωρητικά ενδείκνυται μόνο σε αιμορροΐδες 3ου βαθμού, έχει δοκιμαστεί και σε 4ου βαθμού, με ενθαρρυντικά αποτελέσματα. Όπως και η HeLP διατηρεί το πλεονέκτημα του αρχικού ενθουσιασμού που έχει προκαλέσει μεταξύ χειρουργών και ασθενών, πρέπει όμως να σημειωθεί πως η διεθνής εμπειρία και τα αποτελέσματα είναι μόλις δεκαετίας. Η μέθοδος είναι ιδιαίτερα δημοφιλής μεταξύ ασθενών για τους οποίους η ταχεία ανάρρωση είναι σημαντική, όπως και η έλλειψη πόνου μετά την επέμβαση. Αντίθετα, όταν προέχει η αμεσότητα του αποτελέσματος και το χαμηλό κόστος, η μέθοδος δεν προτιμάται.